Puberbrein ?>

Puberbrein

plaatje3dec 2011

Het kalenderjaar loopt ten einde, het schooljaar is nog niet eens halverwege….

Als ik me dan bedenk dat ik met 2 pubers uit resp. de brugklas en de tweede klas dus zo’n half jaar “het gevecht” aan moet, dan zinkt me af en toe de moed in de schoenen…
Ik weet dit klinkt vrij zwaar, maar zo bedoel ik het niet want ik geniet ook voolop van deze onbezonnen leeftijd!!
Na het lezen van een uitgave van de Hersenstichting genaamd “puberhersenen in ontwikkeling”mag ik eigenlijk ook niet mopperen want mijn twee kinderen vallen volgens de Hersenstichting onder het kopje “normaal”. Toch af en toe..?
Zo blijkt dat de hersenen pas rond het 24e levensjaar voor het grootste gedeelte ontwikkeld zijn. Als wij , ouders, ons hier beter van bewust zouden zijn, dan zouden we ze misschien ook beter begrijpen. Of.. beter gezegd begrijpen dat we ze dus niet begrijpen en vice versa natuurlijk!!
De hersenen veranderen, echter deze veranderingen staan niet op zichzelf. Het gedrag van pubers van mensen in het algemeen, is een combinatie van aanleg, werking van de hersenen en de interactie met de omgeving!
De groei van de hersenen gebeurt bijkbaar van achteren naar voren. De achterste hersendelen worden als eerste volledig ontwikkeld en de voorste hersendelen komen als laatste volledig tot ontwikkeling.
Laat nu netvoor in de hersenen het gedeelte zitten dat verantwoordelijk is voor zgn cognitieve functies zoals: plannen, organiseren, abstract denken, sociaal gedrag en impulsbeheersing!!!
Dit verklaart een hoop en geeft toch wat opluchting dat het waarschijnlijk dus ooit goed komt maar potverdorie dat belooft nog de nodige stress in huis de komende jaren! Deze vaardigheden worden dus als laatste ontwikkeld en zullen dan ook pas volledig ontwikkeld zijn aan het EINDE van de adolescentie, EN DAT IS DUS PAS OP HUN 24e !!!
Nu kunnen onze pubers volgens onderzoek ook niet goed rationeel nadenken en nemen de emoties vaak de overhand, de kinderen gaan voor de kortstondig bevrediging ! Overigens had ik hier geen wetenschappelijk onderzoek voor nodig , ik maar dit dagelijks mee!
Er wordt eigenlijk aangeraden om niet altijd meteen te straffen maar met ze in gesprek te gaan!
Pfff… nou ben ik altijd iemand geweest voor het zgn in dialoog blijven (vaak niet iets te lang volgens mijn man) maar wanneer ik na 15 minuten discussieren hem/haar nog steeds niet aan het verstand gepeuterd krijg dat het niet handig is om alsmaar dingen die je niet leuk vindt uit te stellen…dan is het bij mij op hoor! Trouwens op de leeftijd van mijn kinderen kunnen ze volgens de Hersenstichting toch niet rationeel nadenken! What’s the point??

Dus vaak eindigt zo’n alleraardigst gesprekje met mijn kinderen de laatste tijd (lees: na het lezen van “puberhersenen in ontwikkeling”) wanneer ze voor de 100ste keer vragen: “Waarom dan …?” Gewoon op de meest simpele en duidelijke manier om met hen te communiceren:
“OMDAT IK HET ZEG!!!”